yeni başlangıçlar yeni sonlar

sıkıntlıyım bu akşam neler yazarım ya da bu sıkıntılı halim neler yazdırır bilmiyorum.başladım artık yazmaya bakalım sonunda nasıl bir yazı çıkacak.aklıma okuldaki son senemi geçireceğim geldi...üzülüyorum gerçekten.okul bitiyor.her şeyin bir sonu varmış.yeni başlangıçlar yeni sonları da getiriyormuş.ankara maceram 2006 da başladı 2010 da bitecek.ya sonra...arkadaşlarım,yurt hayatım,o sevmediğim okul bile güzel gelmeye başladı.acaba ankara da kalabilecek miyim.yoksa trakyanın yolunu mu tutucağım.yeni başlangıçlarım nasıl olcak dersiniz.benim hiç bir fikrim yok.süprizlere gebe bir hayatım var galiba:)umarım güzel bir son sene geçiririm.başlangıçlarım da güzel olur.hayat bilmeceden ibaret.benim için ,son senelerini yaşayacak olanlar için bir bilmece gerçekten.bilmece çözmeyi sevenlere duyrulur:) herkese kolay gelsin.

güzel bir kare daha

derinlerdeki yaşam

bu da amasra dan bir görüntü...

orada duvarın üstünde oturduğunuz zaman yine denizin sonsuzluğu sarıveriyor.içim ürperiyor,o sonsuzluğa erişmek istiyorum.deniz kadar sonsuz ve dipsiz,uçsuz bucaksız olmak yaşanan ne varsa denizin dibinde yok etmek.sonra bir inci gibi berrak olarak su yüzüne çıkmak,hiçbir şey düşünmemek,hayata yeniden başlamak...böyle şeyler hissettim.bu fotoğraf için sizinde paylaşacağınız şeyler varsa beklerim:)

yeni... yepyeni....

daha önceden hep cunda dan bahsettim.cunda adasının fotoğraflarını yayınladım.şimdi ankara yaa 3 saat uzaklıkta olan şirin bir sahil kasabasının, Amasra nın güzelliğini anlatan birresim yayınlıyorum:)...

amasra da gezilmesi gereken yerlerden biri aslında.barış akarsu sayesinde amasra yı daha iyi öğrenmiştik ...güzel insanlar bu dünyadan giderken bile faydalı olmak için çırpınırlar.o bize kısacık dönemde güzel şarkılarını dinlettirdi.güzel işler yapmaya çalıştı

özlem

dün bloğumu bakamadım özledim vala:)blog sahibi olmak böyle bişey herhalde.gün içinde giremeyince artık kendimi rahatsız hissediyorum.illaki ya küçük bir yazı yazıcağım ya da bir fotoğraf yayınlayacağım:)inşallh ayrılmam burdan:)

şeffaflık

az önce arkadaşımla konuşuyorduk o' kendince'diye bir sözcük söyledi.insanın kendince olması,doğal olması,kendini tam olarak ifade edebilmesi ne güzel dimi.o kadar net ve şeffaf olmak... bunu başardığımı söylüyor.ona burdan teşekkür ediyorm.sağol arkadaşım.bunu lütfen şımarıklık olarak anlamayın üzülürüm.içimden geldiği için yazdım sadece.samimiyetine inanıyorum :)

savaş

hayallerin peşinden gitmek...
hayallerin peşinden gitmek bizi yorsa bile çok güzeldir.istediğini elde etmek için uğraş vermek gibisi yoktur.o yolda yorulsak da ,düşsek kalksak da sonunda hayalimize kavuşacağız ya o duygu insanı sonuna kadar götürür.vazgeçmek olmamalı.pes etmek olmamalı.vazgeçersek bu zorlu merdivenleri nasıl çıkarız .her şeye rağmen savaşmaktan vazgeçmeyelim (her şeye rağmen).bu pozitiflik nerden çıktı diyeceksiniz.hep hüzün ,hep özlem doluyuz zaten.biraz da pozitif olalım ,mutlu olalım dedim:)

masumiyet

küçük kızı göstermek istedim.tesadüfen bulduğum bir fotoğraf...kendinden büyük incileri taşıması çok tatlı ve masum.keşke hep masum kalabilsek.çok zor bu hayatta masum kalmak gerçekten zor...başarana ne mutlu:)

uzay gemisi:)

aslında o bir güveç makinesi hanımlara ,yemekle uğraşan beylere duyrulur::)çok değişk bir mutfak eşyası hem eğlenceli hem marifeti.deneyin bi :)paylaşmadan edemedim işte:)

güveç

müziğin paylaşımı

çellonun bir resmini yayınladım.bu gerçekten şiir gibi geliyor insana .her ne kadar çalamasam da bakmadan duramyorum:) kim bilir belki bir gün çelloyu elime alırım :)bu müziği dinlemeyenlere duyrulur...lütfen dinleyiniz. o zaman ne demek istediğimi anlıcaksınız:)dinliyordum paylaşmadan duramadım:)

şiir gibi

içinizden ne gelirse...

bu fotoğraf yalnızlık dan başka bir şey anlatmadı bana.değişik yorumları olanları bekliyorum.yalnızlığa gelince bazen kendimiz seçeriz,bazen o bizi bulur.kaçıp kurtulmak istersin
istanbul boğazının derinliğinde.istanbul'da bi sen kaybolmuşsun çok mu...
gecen gündüzüne karışırçıkış yolu ararsın .yalnızlığa nerde düştüğünü sorarsın kendine.sonra da bu yalnızlığı ben mi istemiştim diye soru işaretleri oluşur kafanda.bundan kurtulmak içinde soluğu deniz kenarında alırsın.öyle sonsuzluğa bakıp durursun...(denizin huzur veren dalgaları ve dalgaların ışık oyunlarıyla dinginliğe kavuşursun)

yalnızlık...

hisset..yaşa...yaz...

söylenecek yazılacak o kadar çok şey var ki ...iyi ki blog açmışım (zuzum teşekkürler)bir dergide bir cümle vardı'yazmasaydım ölecektim' diye yazma hevesi olanları en çok bu cümle anlatıyor galiba.bir nevi terapi ya da yenileme isteği.yaşıyorsun yaşadıklarını yazıyorsun.yine yaşıyorsun ve yazmaya devam souna kadar:)hisset... yaşa... yaz...

özlem

DÜK :)

Dük le sizi tanıştırdım.o her ne kadar benim hayvanım olmasa bile onu çok sevdim.insanlardan hayvanlar daha sadık olabiliyor.köpek sahibi olmak isteyenler çoğalıyor onları daha iyi anlayabiliyorum artık.güven duygusunu yok edenlere rağmen onlar bize sadık olmayı herkesden iyi öğretiyor.yalnızlığı paylaşmayı öğretiyor ve sadık ve o kadar sevimli ki canım benim 'dük'üm:)

yeniden hayata

herkese tekrar selam::::) yeniden buluştum sizlerle...bir manzara resmi yayınladm bu resim cunda de çekildi.evet cunda .istediğim oldu ve cundaya gittim.her ne kadr çk gezemesemde büyülü bir yer.yazın çok kalabalık da olsa sımsıcak kıpır kıpır Cunda.bazen gitmek istediğimiz,yapmak istediğimiz şeyler uzak görünse bile yakın aslında.tek yapmamız gereken gerçekten içimizden gelerek istemek ve biraz da uğraşmak. sizden ayrı kaldım fakat bu sürede yeni şeyler öğrendim . yeni yerler ,yeni insanlar tanıdım bu beni yazma konusunda besledi.yeni öğrendiklerimle hoşgeldim:::)sevgilerle...

güneşin kızıla çalan yüzü

bu resim insana koşuşturmacanın içinde sakinliğin de olabileceğini gösteriyor...