istanbul u dinliyorum

istanbul'u dinliyorum gözlerim kapalı
önce hafiften bir rüzgar esiyor;
yavaş yavaş sallanıyor
yapraklar ağaçlarda;
uzaklarda,çok uzaklarda,
sucuların hiç durmayan çıngırakları
istanbul'u dinliyorum gözlerim kapalı.

istanbul'u dinliyrum gözlerim kapalı;
kuşlar geçiyor, derken;
yükseklarden sürü sürü,çığlık çığlık.
ağlar çekiliyor dalyanlarda;
bir kadının suya değiyor ayakları;
istanbul'u dinliyorum gözlerim kapalı

istanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı
serin serin kapalıçarşı
cıvıl cıvıl mahmutpaşa
güvercin dolu avlular
çekiç sesleri geliyor doklardan
güzelim bahar rüzgarında ter kokuları;
istanbul'u dinliyorum gözlerim kapalı.

istanbul'u dinliyorum gözlerim kapalı
başımda eski alemlerin sarhoşluğu
loş kayıkhaneleriyle bir yalı;
dinmiş lodosların uğult6usu içinde
istanbul'u dinliyorum gözlerim kapalı.

istanbul'u dinliyorum gözlerim kapalı
bir yosma geçiyor kaldırımdan;
küfürler, şarkılar,türküler,laf atmalar.
bir şey düşüyor elinden yere;
bir gül olmalı;
istanbul'u dinliyorum gözlerim kapalı.

istanbul'u dinliyorum gözlerim kapalı
bir kuş çırpınıyor eteklerinde;
alnın sıcak mı ,değil mi bilmiyorum;
dudakların ıslak mı,değil mi bilmiyorum;
beyaz bir ay doğuyor fıstıkların arkasından
kalbinin vuruşundan anlıyorum;
İstanbul'u dinliyorum.

Orhan Veli Kanık