4 Eylül 2009 Cuma

zor... fakat imkansız değil...

insan bazen yüreğine söz geçiremiyor.
nekadar olmaz desen de o senin içinde boşver diyemiyorsun.
bir bakmışsın yüreğin ikiye bölünmüş .birisi terk etmiş birisi dönmek istiyor.
yüreğin sıkışmış ,kimi seçeceğini bilemez durumdasın.birini üzmek istemezken bir bakmışsın
üzülen ençok o olmuş...şimdi ne kadar sözler söylesen,ne kadar affet desen boş gelir.
kırılan bir vazo yerine gelir mi?parçalar eskisi gibi yerine oturur mu?
zamanla belki parçaları eski yerine koyabilirsin eğer karş taraf da istiyorsa.
farkında olmadan birini üzüyorsan bunu anladıktan sona kendini affettirmek için çaba harcamak gerekiyor.çabaların boşa gitmemesi için kaybetmek çok kolay kazanmak sa zor. zoru başarmaya çalışalım (ben zoru başarmaya çalışacağım)

Hiç yorum yok: